υποκλήζω

και ιων. τ. ὑποκληΐζω Α

1. γνωστοποιώ κάτι κρυφά

2. παθ. ὑποκλήζομαι

γίνομαι γνωστός.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπ(ο)-* + κλῄζω «επαινώ, εξαίρω, κάνω κάποιον γνωστό»].